چرا چسبیدن و موندن با عادتهای خوب انقدر سخته؟ + راه حل

تاحالا تصمیم گرفتن که رفتارتون رو تو یه موضوعی عوض کنین؟ مثلا ورزش کنین یا رژیم غذایی بگیرین یا هر کار دیگه ای… و چند هفته بعد دیدین که دیگه اون کارو نمیکنین!؟

چرا شکل دادن عادت های خوب انقدر سخته؟

چرا تغییر کردن انقدر سخته؟

چطور میشه ما انقدر اشتیاق برای تغییر کردن و بهتر شدن داریم اما باز هیچ پیشرفتی نمی‌کنیم؟

و مهمتر از همه، آیا راهی هست که بتونیم این کارو بکنیم؟

اهداف زندگی شما عادتهای شما نیستن

اهداف شما در زندگی ارزشمندن. ما به شما بخاطر داشتن چنین اهدافی افتخار میکنیم. اما این احتمال وجود دارد که اون اهداف به این دلیل بوجود آمده اند که شما را از چیزهایی که واقعا میترسید یعنی پیشرفت و بهبود در عادتهای رفتاری روزانه تان دور نگه دارند.

– ست گادین

همه ی ما امید و آرزوهایی داریم. ( اگه شما ندارین، این پست خیلی به دردتون نمیخوره)

و خیلی وقتا، ما یه احساسهایی در مورد اینکه اون اهداف چی هستن داریم: اینکه دوس داریم بدنمون چه شکلی باشه که احساس بهتری داشته باشیم، عزت و احترامی که میخوایم از دوستان و همکارامون به دست بیاریم، روابطی که میخوایم با خونواده و دوستامون داشته باشیم و چیزایی که میخوایم به بقیه نمایش بدیم..

روی هم رفته، اینا خوبن. اینکه بدونین چی میخواین و اهدافی داشته باشین که به زندگیتون جهت بدن.

با این حال، یه راهی وجود داره که امیدها و آرزوهای شما، شما رو از بهتر شدن بازدارن: آرزوهاتون میتونن خیلی راحت شما رو فریب بدن تا سنگهای بزرگی برای پرتاب کردن انتخاب کنین.

میدونین که منظورم چیه…

• یکیو میبینین و  انگیزه میگیرین که برین باشگاه، انقدر تمرین میکنین که همه بدنتون درد میگیره، و بعد، ۳ ماه میشینین خونه استراحت میکنین که حالتون بهتر بشه.
• بلاخره انگیزه میگیرین که کتابتونو بنویسین، روزای آخر هفته رو صب تا شب مینویسین، و شنبه میرین سر کارتون و دیگه نوشتن رو رها میکنین.
• داستانهای یه شخصیتی تو اینستاگرام شما رو ترغیب میکنه که برین جهانگردی کنین، انگیزه میگیرین و میشینین براش برنامه ریزی میکنین، آخر سر هم بخاطر یه سری جزئیات خسته و فرسوده میشین و میشینین تو خونتون.

خیلی خیلی وقتا، ما میذاریم چیزای انگیزشی ما رو حسابی هیجان زده بکنن و ما تصمیم میگیریم یهو مشکل رو حل کنیم. در حالی که باید خیلی هوشمندانه و مستمر این کارو انجام بدیم.

میدونم، میدونم! هیچی جذابتر از این نیست که بگم شما با انجام دادن فلان تمرینای ذهنی و تجسم و جذب توی سه ماه ۳۰ کیلو وزن کم میکنین. 😏 اما واقعیت اینه که رویاهایی که دارین خیلی متفاوت تر از کارهایین که برای رسیدن بهشون انجام میدین!

پس ما چطور خواسته هامون رو طوری تنظیم کنیم که زندگیمون اساسی تغییر کنه و عادت های پایدار در خودمون به وجود بیاریم؟

خوشحالم که این سوالو پرسیدین!😅

رویاهای بزرگی داشته باش، اما از کم شروع کن.

اگه در مورد تغییر جدی هستین، یا بهتر بگم، اگه واقعا میخواین کارایی بکنین که از کارای الانتون بهتر باشن، باید از چیزای کوچیک شروع بکنین.

یه سری عادت های معمول رو در نظر بگیرین، هم عادتهای خوب هم عادتهای بد: مثل مسواک زدن. شستن دست و صورت. بستن کمربند ایمنی تو ماشین. جویدن ناخن ها.

اینا انقدر چیزای کوچیکین که اغلب در موردشون فکر هم نمیکنین. کاملا اتوماتیک انجامشون میدین. اینا یه سری فعالیت های کوچیک هستن که در نهایت تبدیل میشن به الگوهای پایدار.

به نظر شما این که برای تغییر با چیزای کوچیک شروع کنیم تا مغزمون سریعتر یاد بگیره و تشکیل عادت بده منطقی تر نیست؟

اینکه بخواین ۳۰ کیلو یهو وزن کم کنین هدف خیلی بزرگیه و قطعا رسیدن بهش کار آسونی نخواهد بود.. به احتمال زیاد شکست میخورین!

اما اینکه روزی ۲۰ دقیقه پیاده روی داشته باشین و ۱۰ لیوان آب بخورین و غذاهای گیاهی بخورین، و هر روز این کارو بکنین خیلی سریعتر وزنتون کاهش پیدا میکنه.

جمله دکتر فاگ، پروفسور استنفورد این موضوع رو بطور خلاصه بیان میکنه.

اگه شما بذر درستی رو تو ظرف درستی بکارین، اون بدون هیچ زحمتی رشد خواهد کرد.

به نظر من این بهترین استعاره در مورد ساختن عادت های بهتره!

بذر درست همون رفتارهای کوچیکیه که با اونا شروع میکنین. ظرف درست بازده کاره، وقتی کار کوچیکی رو انجام میدین قطعا توش موفق میشین و مغزتون یاد میگیره که این نوع کار جواب میده. زحمت همون ایجاد انگیزه س، که به نظر من هیچ کاربردی تو ساختن عادت نداره! در واقع، دیدن و شنیدن چیزای انگیزشی به منظور تغییر رفتار، یه کار کاملا اشتباهه.

بذارین بیشتر توضیح بدم: اگه شما یه رفتار درست و کوچیکی انتخاب کنین و به طور متوالی اونو تکرار کنین، اونوقت دیگه نیازی ندارین که به خودتون انگیزه بدین که اونو رشد بدین! به طور طبیعی همینطور خواهد شد! این رفتار به طور طبیعی رشد خواهد کرد درست مثل بذر تو گلدون مناسب.

– پروفسور بی جی فاگ

خیلی جالبه نه؟

رویکرد عمومی اینه که چندتا کلیپ انگیزشی ببینین و یهو شیرجه بزنین تو کاری که باید انجام بدین و خیلی زود متوجه بشین که هیچ کار خاصی انجام ندادین و یه مدت بعد کلا رهاش کردین.

رویکرد جدید اینه که آروم وارد آب بشین، کمی برین جلوتر، تا جایی که کم کم بتونین شنا کنین – چه انگیزه داشته باشین چه نه!

تمرکزتون رو بذارین روی سبک زندگیتون، نه هدف!

خیلی وقتا ما گیر میدیم که تصمیمایی بگیریم که زندگیمون رو عوض کنن.

• کم کردن ۳۰ کیلو یه هدفه، اما خوردن ۱۰ لیوان آب و پیاده روی کردن هر روز، تغییر سبک زندگیه.
• چاپ اولین کتابتون یک هدفه، اما هر روز کمی نوشتن تغییر سبک زندگیه.
• دویدن تو یه ماراتون یه هدفه، اما هفته ای سه روز دویدن تغییر تو سبک زندگیه.
• روزی ۲۰ میلیون سود کردن یه هدف محسوب میشه، اما هفته ای ۵ ساعت بیشتر کار کردن یه تغییر تو سبک زندگیه.

تفاوت رو میبینین؟

داشتن هدف تو زندگی خوب و لازمه، اما اهداف میتونن فریبتون بدن و باعث شن تصمیم بگیرین کارایی بکنین که فراتر از حد توانتونه.

کارهای کوچیک روزانه و پی در پی چیزیه که تغییرات خیلی بزرگ رو رقم میزنن!

نویسنده: جیمز کلیر – مترجم: رضا بالغی