راز موفقیت افراد موفق : چیزی که هرگز به شما نمی‌گویند

اگه میخواین راز موفقیت افراد موفق رو بدونین، بیاین با داستان یه کارآفرین موفق آشنا بشیم. آیرا گلس یکی از شخصیتهای محبوب رادیوی آمریکاس. برنامه‌ی اون با اسم This American Life هر هفته تو بیشتر از ۵۰۰ ایستگاه رادیویی پخش میشه و بیشتر از ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار شنونده داره. برای گلس که تقریبا تو همه‌ی اپیزودها نقش داره، این رادیو پر از فرصت برای معرفی کتاب و نقد فیلم و حضور تو برنامه های تلوزیونیه (که کلی پول براش میمونه).

واضحه که از اول اینجوری نبود!

راز موفقیت افراد موفق که هرگز به شما نمی گویند

گلس کارشو در ۱۹ سالگی شروع کرد. ۱۰ سال بعنوان خبرنگار صبح تا شب کار کرد و پولی که میگرفت خیلی کم بود.

بعد از ۱۵ سال کار تو این حیطه، گلس بلاخره اولین اجراش رو با اسم Wild Room استارت زد. خلاصه بگم، تو این کار کمی پیش رفت اما خیلی موفق نشد.

بعد از دو سال جون کندن برای رشد برنامه وایلد روم، گلس بلاخره ایده ش رو انداخت دور و برنامه ی This American Life  رو استارت زد و یه بودجه ی ناچیز برای شروع اون پیدا کرد. حالا بعد از ۱۵ سال نزدیک ۲ میلیون شنونده فعال داره!

اما چیزی که جالبه اینجاست…

ببینین آیرا گلس تلاش طولانیش برای ساختن یه چیز قابل توجه رو چطور شرح میده:

هیشکی اینو به افراد تازه کار نمیگه، و واقعا آرزو میکنم ای کاش کسی اینو بهم میگفت.

همه‌ی ما که کار خلاقانه‌ای میکنیم، بخاطر اشتیاقی که داریم واردش میشیم. اما یه شکافی این وسط هست. چندسال اول که دارین این کارو میکنین، چیزهایی که تولید میکنین خیلی خوب نیستن. چیز معرکه‌ای نیستن.

کارتون در تلاشه که خوب بشه، این آرزوی فعال رو داره که خوب بشه، اما خیلی خوب نیست.

اما اشتیاقتون، چیزی که شما رو وارد بازی کرده هنوز خیلی قویه. و اشتیاقتون به قدری قویه که وقتی نتیجه کارتون رو میبینین ناامید میشین.

خیلیا از این فاز رد نمیشن. اونا کارشون رو ول میکنن…

همه‌ی اونایی که دیدم کار جالب و خلاقانه‌ای میکنن چند سال کار کردن و اشتیاق قویشون باعث شده به این احساس برسن که کارشون اون چیزی نبوده که میخواستن. میدونن که کارشون دست کم گرفته شده.

همه دچار این احساس میشن.

اگه تو تازه شروع کردی یا هنوز تو این فازی، باید بدونی که کاملا طبیعیه و مهمترین کاری که میتونی بکنی اینه که زیاد کار کنی. خیلی زیاد کار کن. برای خودت ددلاین تعریف کن تا هر هفته یا هر ماه یه داستان رو تموم کنی. فقط با مقدار خیلی زیادی از کار کردنه که میتونی این شکاف رو پر کنی و از این فاز بری بیرون.

و اون وقت، کاری که میکنی به خوبی همون اشتیاق و جاه‌طلبی‌ای که داری خواهد شد!

برای من خیلی طول کشید تا این موضوع رو بفهمم. برای تو کمتر طول خواهد کشید. و این کاملا طبیعیه که کمی طول بکشه. فقط باید تلاش کنی تا بهش برسی.

– آیرا گلس

 

چیزی که شما را وارد بازی کرد

همه‌ی ما برای جذب شدن به سمت چیزایی که دوست داریم دلایلی داریم.

وقتی گلس ۱۹ سالش بود، یه اشتیاقی به خبرنگاری و داستان سرایی داشت. اون میدونست یه خبرنگار خوب که کارشو خوب انجام میده چجوریه.

اما ۱۷ سال طول کشید تا بتونه این کارو برا خودش انجام بده! و همونطور که بالا گفت، یه روند فرسایشی بود.

فکر میکنم من و شما هم تو یه همچین مبارزه ای هستیم.

• اگه شروع کنی به منظم نوشتن، اوایل میبینی چندین دقیقه گذشته و هیچی تو صفحه ننوشتی. حتی وقتی میتونی یه جملاتی رو رو صفحه بیاری و بنویسی باز میبینی کیفیتی که دوس داری رو ندارن نوشته هات.
  برای من هم گاهی کلی طول میکشه تا بخوام یه چیزی بنویسم و بذارم رو سایت.

• کلی ویدیوی تد میبینی و با خودت میگی کدوم اجرا ها خوب بودن و کدوم اجراها جالب نبودن، اما وقتی خودت میری رو صحنه و جلوی چند صد نفر وایمیستی، قشنگ سختی جلب توجه مخاطب ها رو لمس میکنی (اغلب چند دقیقه‌ی اول اینطوریه)
• چندتا ویدیوی انگیزشی میبینی و تصمیم میگیری از فردا سحرخیز بشی و کلی ورزش کنی و …
  امابعد از سه روز سحرخیزی، ساعت ۵ صبح رخت‌خوابت رو گرم تر و راحت تر از همیشه میبینی و دلت نمیاد ترکش کنی!

و این موضوع بصورت ویروسی در مورد همه‌ی حرفه‌ها صادقه. همیشه بین کارآموز بودن و هنرمند بودن یه شکافی وجود داره.

کارآموز اشتیاقش رو داره، اما مهارتش رو نه. هنرمند هم اشتیاقش رو داره و هم مهارتش رو.

دیدن زیبایی راحت‌تر از ساختنشه! تو به اندازه‌ای خوب هستی که درک کنی کاری که میکنی خیلی خوب نیست، اما فعلا انقدری که باید خوب باشی تا یه چیز عالی خلق کنی، نیستی.
وقتی خودتو تو چنین حالت پا در هوایی دیدی، حواست باشه فراموش نکنی که چرا وارد این بازی شدی.

عشقت. اشتیاقت. ذوقت. اینا دلایلی هستن که تورو کشیدن به اینجا. اگه فکر میکنی کارت تمومه، بدون که اینطور نیست و تو یه دوره‌ی گذار هستی. اگه تواناییت جای سوال داشته باشه، بازهم اشتیاق و ذوقت خیلی خیلی زیاده.

ده سال صبوری رو به خاطر داشته باش و بدون که به اندازه کافی خوب خواهی بود، خیلی زود! بیشتر کار کن و این شکاف رو پر کن.

حرف آخر

پرورش مهارتهایی که به اندازه اشتیاقت خوب و قوی باشن برمیگرده به باورها و عادتهایی که داری. توانایی جنگیدن برای خواسته هات – اونطوری که گلس میگفت – برمیگرده به استقامت و نظم تو در کارهات.

خوندن این کتاب هم میتونه کمک ظریف اما مهمی برات بکنه!