انرژی روانی چیه و چطور نگهش داریم
خب تو این پست کوتاه قراره در مورد اینا صحبت کنم:
- انرژی روانی یعنی چی؟! اصلا چی هست؟
- چرا الان داشتن این انرژی انقدر سخت شده؟
- ما جوون‌ها باید چیکار کنیم؟!
- چطور انرژی روانی رو حفظ کنیم؟
- و در نهایت، چرا لازمه این کارو بکنیم؟!
🧠 انرژی روانی یعنی چی؟
انرژی روانی یعنی اون نیروی درونی‌ای که باهاش تصمیم می‌گیری، تمرکز می‌کنی، زندگیتو جمع‌و‌جور می‌کنی، اهمال‌کاری نمی‌کنی، حتی وقتی همه‌چی داره از هم می‌پاشه می‌تونی مسیرتو ادامه بدی.
این انرژی انرژی فیزیکی نیست، حال خوش لحظه‌ای نیست، این اون نیرویی هست که پشت رفتارهای ماست.
قدرتی که باعث میشه شما بین واکنش سریع، و انتخاب آگاهانه، گزینه دوم رو انتخاب کنی!
برا اینکه بهتر متوجهش بشیم، اینا همش به انرژی روانی برمی‌گرده:
– انگیزت برای بلند شدن از تخت
– اینکه امروز به کارات برسی یا بپیچونیشون
– اینکه توی بحران به هم بریزی یا یه نقطه‌ی تعادل پیدا کنی
-اینکه وسط بی‌عدالتی و فشار، اخلاق و شرافتتو حفظ کنی یا بذاریشون زیر پا
و …
چرا تو کشور ما حفظ این انرژی این‌قدر سخته؟
چون ما داریم تو شرایطی زندگی می‌کنیم که مدام انرژی روانی ما رو مصرف می‌کنه.
هر روز یه شوک جدید، یه ناامیدی جدید..
اخبار بهت آور، سانسور، محدودیت‌ها، بحران آب، برق، امنیت، تورم، بیکاری، بی‌ثباتی، شرایط عدم قطعیت
مهاجرت دوستات، نگرانی برای خانوادت
حس درماندگی و اون حسی که انگار دیگه هیچی مهم نیست، چون هرلحظه ممکنه همه‌چی نابود بشه…
تو یه همچین شرایطی، انرژی روانی زیادی ازت هدر میره…
مثل یه باتری که بیش از حد در حال مصرفه ولی هیچ‌وقت درست شارژ نمی‌شه.
ما باید تو سالهای جوونیمون چیکار کنیم؟!
به زبون ساده، بــــاید این انرژی رو حفظ کنیم.
اگه خودمون انرژی روانیمونو حفظ نکنیم، هیچ‌کسی نمیاد برای ما حفظش کنه.
اگه این کارو نکنیم میریم تو بی‌حسی مطلق (numbness)
میریم تو اعتیاد، یا اسکرول بی‌پایان، یا خوابیدن و فرار از مسئولیت و کار
آرزوها و اهدافمون رو بیخیال میشیم و فرصتی که تو سالهای ارزشمند جوونی هست رو کلا از دست میدیم!
حالا چطور انرژی روانیمونو حفظ کنیم؟
طبیعتا نباید آرمانگرایانه نگاه کنیم و فکر کنیم که همش دست خودمونه. رک باشیم دیگه تو این شرایط انجام دادن هر کاری سخت‌تر از بقیه وقتاست. اینطور نیست؟
اما با این حال یه کارایی هست که دقیقا دست ما هست و ما می‌تونیم انجامشون بدیم و انرژیمون حفظ کنیم.
برای خودمون. برای عزیزامون. برای آیندمون..!
۱. ورودی‌هاتو کنترل کن
دوست عزیزم ذهن تو سطل آشغال نیست. هر محتوایی رو نباید راه بدی به ذهنت. هر خبری درست نیست. هر تحلیلی درست نیست. هر آسترولوژیستی کارشو بلد نیست! بهتره یه مدت خیلی خیلی گزینشی محتوا و اخبار مصرف کنی.
هر چیزی که بهت حس بی‌قدرتی و درماندگی میده رو محدود کن.
حتی ۲ تا استوری ساده هم می‌تونه کل ذهن تو رو بهم بریزه.
الان موقعیت حساسی هست. انرژی روانیتو ارزون نفروش..!
۲. روتین بساز حتی تو بدترین شرایط
وقتی تصمیم‌ها زیادن و بلاتکلیفی زیاده، انرژی روانی تحلیل میره.
با یه روتین ساده، این بلاتکلیفی‌ها رو میشه حذف کرد.
یه چارچوب روزانه خیلی ساده بساز. مثلا:
۱۰ دقیقه نوشتن
یه تایم مشخص برای کار
زمان ثابت برای خواب و بیداری
یه عادت کوچیک و ساده مایندفولنس یا مدیتیشن
اینو فراموش نکنیم که تو بی ثبات‌ترین شرایط هم ثبات از خود ما می‌تونه شروع بشه و بیاد تو زندگیمون!
قرار نیست وقتی زندگی همه بهم ریخته زندگی ما هم بهم ریخته باشه!
میشه درستش کرد. سخته. اما میشه!
۳. آدمای اطرافتو آگاهانه انتخاب کن
الان به آدمایی نیاز داریم که دائم ناله نکنن.
نه که بی‌احساس باشنا! همه‌ی ما گاهی مینالیم از شرایط. طبیعیه آدمیم دیگه..
موضوع اثر همجواریه! باید حواسمون باشه با کیا می‌نشینیم!
اینو فراموش نکنین:
انرژی روانی مثل ویروس منتقل میشه.. وقتی بهت برسه یا قوی‌ترت می‌کنه یا نابودت می‌کنه.
۴. یه معنای واقعی برای زندگیت بساز
یه چیزی که به زندگیت معنا بده: نوشتن، ساختن، کمک کردن، یاد دادن، یاد گرفتن
چیزی که بزرگ‌تر از شرایط بیرونه.
یه پناهگاه درونی که حتی اگه همه‌چی بهم بریزه، بتونی توش پناه بگیری. اینجوری دیگه خیلی استرس نمیگیریم که وای قراره چی بشه و … معنا داشتن زندگی خیلی مهمه. کتاب انسان و معنای زندگی نوشته‌ی ویکتور فرانکل رو بخونین اگه حوصله کردین! کتاب ارزشمندیه و داره این موضوع ارزشمند رو توضیح میده. خود نویسنده تو اردوگاه نازی‌ها گرفتار بوده! شرایط سختی که تجربه کرده و روشی که اون شرایط رو سپری کرده واقعا ارزش دونستن داره.
باید روش فکر کرد! این چیزی نیست که با خوندن دو سه سطر بفهمی که آها این همون چیزیه که تو زندگیم دنبالشم و …
نه. باید جدی بهش فکر کرد!
اصلا چرا لازمه این کارو بکنیم؟
چون بدون انرژی روانی، زندگیمون رو کامل از دست میدیم.
زنده می‌مونیم، ولی زندگی نمی‌کنیم..!
و وقتی یه نسل کامل انرژی روانیشو از دست بده،
دیگه نیازی به حمله‌ی خارجی نیست.
اون نسل، خودش خودشو حذف می‌کنه…
با اهمال‌کاری، بی‌حوصلگی، بی‌هدفی، خواب بهم ریخته، اعتیاد، اسکرول، و خشمِ بی هدف.
اگه انرژی روانیتو حفظ نکنی، تو هم حذف میشی.
با تحقیر و یه زندگی نکبت بار… متاسفم که با این ادبیات میگم، ولی این واقعیته!
منتظر نمون که همه جا صحبت از این بکنن و بعد بخوای یه فکری براش بکنی.
تو این موضوع سن مهمه. زمان بسیار بسیار مهمه. از یه جایی به بعد انقدر سخت میشه که خیلیا دیگه نمی‌تونن کاری بکنن.
اگه شما تونستی تمرکز کنی و این مطلب رو تا اینجا بخونی، بدون اغراق جزء آدمای خاص محسوب میشی، چون خیلیا الان دیگه انقدری تمرکز و حوصله ندارن که مطلبی به این بلندی رو بخونن.
حتی اگه اون مطلب در مورد اساسی‌ترین موضوع زندگیشون باشه❗️
خیلیا همین الانشم دارن حذف میشن…
شما نذار این اتفاق بیوفته..!
واقع‌گرایانه بخوایم نگاه کنیم،
فقط خودِ تو مسئول انرژی روانی خودتی.
نه دولت، نه خانواده، نه رفیقات، نه تولید کننده‌های محتوا، نه هیچ‌کس!
فقط خودِ تو.
و اگه بتونی حفظش کنی و مدیریتش کنی
تو اون کسی خواهی بود که زندگیشو میسازه و بقیه با نگاه کردن به زندگیش انگیزه و امید می‌گیرن و می‌تونن روی زندگیاشون کار کنن.
حتی تو این شرایط!
مرسی که خوندی.
هر سوالی ابهامی چیزی بود خوشحال میشم بشنومش 🙂🙏🌹
