چرا خواب مهم است‌

چطور بخوابیم

برای اینکه بدانیم چرا خواب مهم است‌ ، اجازه دهید ابتدا با نظریه­‌ی استرس انباشته شده آشنا شویم:

 

تصور کنید که سلامتی و انرژی شما یک سطل آب است. در زندگی روزمره‌­تان، چیزهایی وجود دارند که با آن­ها سطل‌تان را پر می‌­کنید. خواب یکی از اصلی‌­ترین این چیزهاست. موارد دیگری همچون تغذیه، مدیتیشن، تلاش و کوشش، خنده و غیره نیز وجود دارند.

همچنین نیروهایی هستند که آب موجود در سطلتان را خالی می­‌کنند. این­ها مواردی مانند، وزنه‌­برداری یا دویدن، استرس محل کار یا مدرسه، مشکلاتی در روابط، و یا شکل­های دیگر استرس و اظطراب هستند.

 

البته همه‌ی نیروهایی که سطل شما را خالی می کنند همیشه منفی نیستند .برای داشتن یک زندگی پربار، مهم است که برخی چیزها از سطلتان سرریز کند و خارج شود. سخت تمرین کردن در باشگاه، در مدرسه یا اداره تان به شما این فرصت را می دهد که چیزی با ارزش تولید کنید. اما حتی موارد مثبت هم اگر خارج شوند آن ها هم خروجی محسوب شده و باعث کاهش انرژی می شوند.

این خروجی ها متراکم هستند.حتی نشت کردن یک قطره هم به مرور می تواند باعث از بین رفتن مقدار قابل توجهی آب شود.

 

سطلتان را پر نگاه دارید

اگر می خواهید سطلتان را پر نگاه دارید دو انتخاب دارید:

  1. سطلتان را دوباره منظم‌تر پر کنید. به این معنا که برای خواب و تجدید قوا زمان کافی بگذارید!
  2. اگر اجازه دهید استرس های زندگیتان سطل را خشک کنند، در صورتی که سطل خالی شود شما به سمت بیماری خواهید رفت. تجدید قوا قابل بحث نیست! شما می توانید زمانی برای استراحت و تجدید قوا در نظر بگیرید یا اینکه بعدها بیمار و آسیب دیده شوید. بهتر است که سطلتان را پر نگاه دارید!

 

چطور بخوابیم

 

شما به چه میزان خواب نیاز دارید ؟

بسیار خب، خواب مسئله‌­ی مهمی است، اما در واقع به چه میزان خواب نیاز دارید؟ برای پاسخ به این سوال، ابتدا نگاهی به آزمایش جذابی که توسط محققان دانشگاه پنسیلوانیا و واشنگتن انجام گرفت می­‌اندازیم:

محققان به بررسی ۴۸ زن و مرد سالم که در شبانه روز بطور میانگین ۷ یا ۸ ساعت می­‌خوابیدند پرداختند. سپس آن­ها این جمع را به ۴ گروه تقسیم کردند. اولین گروه باید ۳ روز بدون خوابیدن بیدار می‌­ماندند. دومین گروه باید ۴ ساعت هر شب می‌­خوابیدند. سومین گروه باید ۶ ساعت هرشب می­‌خوابیدند. چهارمین گروه ۸ ساعت باید هر شب می‌­خوابیدند.

در این سه گروه آخر –  ۴ ، ۶ و ۸ ساعت خواب – دو هفته بصورت مداوم این الگوهای خواب را اجرا کردند. در این میان عملکردهای جسمانی و ذهنی شرکت کنند‌ه‌­ها مورد بررسی قرار می‌گرفت.

اتفاقی که افتاد این بود…

 در میان شرکت کنندگانی که الگوی ۸ ساعت خواب را در طول ۱۴ روز اجرا کردند، هیچگونه نشانه­‌ی بیماری مشخص، کاهش هوشیاری و یا کاهش مهارت­‌های حرکتی مشاهده نشد. در این بین، گروه‌هایی که ۴ و ۶ ساعت الگوی خواب داشتند، هر روز با کاهش مهارت‌­های ذکر شده مواجه بودند. گروهی با الگوی ۴ ساعت خواب بدترین بودند و گروهی با الگوی خواب ۶ ساعت هم چندان وضع مناسبی نداشتند. آنها به دو نتیجه­‌ی خیلی مهم دست پیدا کردند:

 

اول: کمبود خواب یک موضوع کلی است.

 به گفته‌­ی محققان، کمبود خواب اثراتی عصبی و بیولوژیکی دارد که به مرور زمان به چشم می­‌آید. بعد از یک هفته، ۲۵ درصد از افرادی که الگوی خواب ۶ ساعت در شبانه روز داشتند، در ساعات مشخصی از روز به خواب می­رفتند. پس از دو هفته­، همین گروه واکنش­هایی داشتند که گویی دو روز پشت سرهم نخوابیده باشند. تکرار می‌­کنم: اگر به مدت ۲ هفته در هر شبانه روز ۶ ساعت بخوابید، کاهش عملکردهای ذهنی و جسمانی شما مشابه با افرادی خواهد بود که به مدت ۴۸ ساعت اصلا نخوابیده اند!!

 

دوم: شرکت کننده‌­ها خودشان متوجه کاهش عملکردها نمی­‌شوند.

زمانی که شرکت کننده‌­ها به خودشان امتیاز می‌­دادند، باور داشتند که عملکردشان به مرور در طی روزها خیلی کم کاهش پیدا کرده است. در واقعیت، آن­ها هر روز بدتر می‌­شدند. به عبارت دیگر، ما قادر نیستیم بر روی کاهش عملکردهای خودمان قضاوتی داشته باشیم حتی اگر خودمان در بطن ماجرا باشیم!

 

اشتراک گذاری:

دیدگاهتان را بنویسید

لطفا ایمیلتون رو وارد کنید
دانلود فایل